Nanging, rikala lonceng kematian wus muni, lembaraning urip kudu katumpuk, wektu iku apa sing wus kelakon bakal wiwit dibiji, dipetani lan didudut liding dongenge, diperes inti sarine! Garapan tulisan wus definitif. Sabanjure kari gumantung sing mbiji, arep diwenehi biji pira, pungkasane arep dilulusake apa ora. Ora ana her-heran barang!
Mangkono iku gegambaraning urip. Makuthaning urip, puncaking urip titah manungsa bakal katon ana ing prastawa kematian! Ing kono iku sing kapundhut Gusti wus ora bisa apa-apa maneh, kari nampa biji saka wong liya, munggahe saka Panjenengane Sing Yasa Urip iki.
Nanging sing menonjol saka ulasan-ulasan ana ing televisi lan surat kabar ing wektu iki, wong-wong padha ngonceki lan nyinaoni jasa-jasa kabecikane Pak Harto rikala isih sugeng lan ngabdi marang bangsa lan nagara Indonesia. Upacara pangruktining layon nganti tekan pinethak ana ing pasarean Astana Giri Bangun Karanganyar, lan akehing wong sing isih padha suyud marang Pak Harto, ngatonake kayangapa "mekuthaning urip" dipasangake marang swargi Pak Harto.
Aku dudu aktivis utawa pengamat politik. Rikala dadi mahasiswa ya melu ngregengake demo ing Pisowanan Ageng tgl. 20 Mei 1998 ing alun-alun Kraton Ngayogyakarta dadi relawan penanganan korban, lan melu surak-surak ing dina Kemis 21 Mei 1998 rikala Pak Harto lengser. Nanging, ing ati iki jujur aku melu rumangsa kelangan salah sawijining putra bangsa sing pinilih lan wis ngaturake darma bektine marang bangsa Indonesia. Kudu diakoni, Pak Harto pancen tokoh pinunjul. Dak kira aku ora perlu ngomong akeh-akeh bab iki. Saliyane, kareben dikubur bareng karo layone.
Aku mung kepingin ngambu ganda arum! Emoh ngambu ganda bosok! Aku seneng ngembangake gegambaran smiley sing wus disandhangake ana ing sebutan The Smiling General, tinimbang gegambaran sing marahi ati drengke lan srei.
Sugeng tindak Pak Harto!
No comments:
Post a Comment