Antasena Lahir - MP3 Wayang Ki Hadi Sugito

All tracks = 137 MB
Bitrate = 40 Kbps
Duration = 8 hrs

01 - Antasena Lahir - 01A.mp3
02 - Antasena Lahir - 01B.mp3
03 - Antasena Lahir - 02A.mp3
04 - Antasena Lahir - 02B.mp3
05 - Antasena Lahir - 03A.mp3
06 - Antasena Lahir - 03B.mp3
07 - Antasena Lahir - 04A.mp3
08 - Antasena Lahir - 04B.mp3
09 - Antasena Lahir - 05A.mp3
10 - Antasena Lahir - 05B.mp3
11 - Antasena Lahir - 06A.mp3
12 - Antasena Lahir - 06B.mp3
13 - Antasena Lahir - 07A.mp3
14 - Antasena Lahir - 07B.mp3
15 - Antasena Lahir - 08A.mp3
16 - Antasena Lahir - 08B.mp3

Campur Sari Sangga Buana

Suwé ora ngunggahaké gendhing-gendhing, ééé... ndilalahé kok ya ana gendhing campursari sing durung dipasang cantholané ing kéné. Sumanggaaaa.... kolèksi saking Campur Sari Sangga Buana. [skd]

01 - Ayun-ayun Tanjung Gunung - Lelagon Ayo Ngguyu.mp3
02 - Ldr. Eling-eling Pasemon Lancaran Bribil Gambuh - Pangatag Lelagon Mawar Kuning.mp3
03 - Pamedhare Joko Lodhang - Jurang Jugrug - Gugur Gunung - Srepeg Gagrag Banyumasan.mp3
04 - Pangkur Jengleng.mp3
05 - Mijil Kethoprak Pl.6.mp3

Pucung - "Ngelmu iku..."

Kaos BornJavanese Edisi Pucung wis kelakon digawé lan dikirimaké marang para kadang sing pesen, sanadyan nganggo ana owah-owahan desain barang ndadèkaké telad anggoné ngirim. Muga-muga kiriman enggal tekan ing alamat. Marang para kadang sing wis mundhut, aku ngaturaké panuwun sing tanpa pepindhan.

Ana sawetara kadang sing malah maringi usulan lan pamrayoga murih saya becik lan nyrambahi marang saakèh-akèhé kalangan, klebu bocah-bocah. Waaaah… rumangsa mongkog lan kasengkuyung aku! Matur nuwun banget marang gagasan-gagasan sing menantang kreativitas iki, luwih-luwih gagasan-gagasan sing tlonjongé kepingin nguri-uri tradisi lan kabudayan Jawa. Awakku dadi siaga tata-tata, énggal kepingin mujudaké gagasan-gagasan mau!

Ing ngisor iki dak aturaké desain kaos rombakan sing wis klakon digawé lan dikirimaké. Yèn ana kadang sing isih kepingin ngersaaké Kaos BornJavanese Edisi Pucung iki, dak aturi nyerat e-mail marang sukandar_ag @ yahoo.com. Manggaaa…. [skd]

"Gèk apa kersané Gusti?!"

ANA pengalaman cilik sing ngosik atiku wingi pas konsultasi ing dalemé tukang sablon kaos BornJavanese Edisi Pucung. Soré iku ing kana wus ana priyayi setengah baya sing uga gawé kaos kanggo komunitasé. Kenalan singkat sing tanpa nyebut asma ndadèkaké aku ngerti menawa priyayi iku asli saka Padang.

"Bapak asli mana?" pitakonanku mung kanggo basa-basi.
"Dari Padang..." wangsulane karo ndhahar lumpia suguhané sing kagungan dalem.
"Padang? Kerabat ada yang terkena musibah?" aku dadi kepingin ngerti.
"Iya, kena, Mas..."
"Ada yang meninggal?"
"Banyak..." ngendikane sajak kepriyé. Rasaku dadi mak dheg! Swasana wening sawetara, mung keprungu swara srang-srèng minyak gorèng dicemplungi gorèngan.
"Ikut prihatin ya, Pak..."
"Terima kasih, Mas. Kemarin Allah menewaskan Noordin Mohammad Top. Sekarang ganti orang-orang Padang. Apa maksudnya?!" ngendikané ngatonaké ati sing sajatiné njola. Pitakonan iku ora gampang dijawab. Aku dhéwé banjur mung meneng, rumangsa ora prayoga nerusaké diskusi bab iku ing kalodhangan kaya mangkono. Rembugan dak engokaké marang desain kaos sing dipesen Bapak iku.

Turut dalan mulih ngomah, pikirku mung umyeg déning pitakonan Bapak seka Padang iku mau: Kenangapa kok bencana lindhu ing Padang Pariaman ndadak digandhèng-gandhèngaké karo tiwasé Noordin M. Top? Bapak mau sajak ora trima, kok sedulur-seduluré sing ‘tanpa dosa’ sing ‘kudu’ nemahi pralaya merga lindhu gedhé iku?! Kok dudu wong liya sing cetha-cetha penjahat sakaliber Noordin M. Top umpamane?! Gèk apa kersané Gusti?!

Pitakonan iku tumuju marang Gusti Mahakuwasa, apa wenangku? Pitakonan kaya mangkono iku pitakonan ‘terminal’, pitakonan ‘perbatasan’, pitakonan ‘krisis’. Ana kekeran sing siningit sajroning kasunyatan-kasunyatan ing donya iki, sing aku manungsa bisané mung gagap-gagap, neges supaya cipta-rasa-karsa iki ora tansah nggrangsang lan nubras-nubras. Tuna luputé balik dadi pribadi sing mégos kapitayané marang Sing Gawé Urip! “Ah, Gusti Allah ora nge-friend!” “Apa gunané pangibadahku, yèn temahan mung diparingi musibah lan sedulur-sedulurku ilang tan kena kinukub?!” Iki kesimpulan lan pitakonané wong sing lagi krisis kapitayan; pitakonané wong sing lagi nglakoni urip adu arep karo kekeran agung sing ora gampang dimangertèni.

Pepati, musibah, kasangsaran lan lelara wus wiwit jaman Nabi Adam dadi prekara sing tansah ngosik pikiran lan atiné manungsa. Awit patang prekara iku ngèdhepaké manungsa marang kasunyatan menawa dhèwèké iku titah sing winates, ringkih, lan dudu mahakuasa. Sanadyanta sugih mblegedu, utawa dadi ratu pisan, kapinterané sundhul langit, nanging rikala ngadhepi pepati, musibah, kasangsaran lan lelara dadi ora adoh sungsaté karo wong mlarat, pidak pedarakan, utawa wong bodho sing ora tau mangan sekolahan!

Kasunyatan iku sejatine mènèhi pratandha yèn prakara-prakara iku bisa nyawijèkaké umat manungsa, ora mawas marang drajad, pangkat lan kalungguhané, ora ndulu marang status lan atribut-atribut sosialé, lan uga ora mertimbangaké becik-alané! Ing kéné dadi ana tembung ‘pepadha’.

Nanging sing luwih trawaca tumrap aku ngenani musibah lindhu ing Padang sakiwa-tengené lan musibah-musibah sarupa ing papan liya, yaiku kasunyatan menawa urip iki dadi luwih krasa pengaji banget. Wektu samenit, kepara malah mung sakedhèping nétra, nyata-nyata wujud kanugrahan sing patut disyukuri, dipertanggungjawabaké, lan diperjuangaké. Sabanjuré, sumangga kersa Dalem Gusti, awit kabèh samubarang Gusti Allah sing kagungan. [skd]

Atur Béla Sungkawa – Gempa Padang Pariaman 30092009

"Tlutur - Ladrang Jakalola"

Kaos Born Javanese Edisi Pucung

Sawetara wektu kepungkur dak aturaké rancangan kaos Born Javanese Edisi Pucung ing laman polling blog iki. Mau-mauné karepé ya mung arep dak anggo dhéwé. Nanging bareng ana kanca sing uga kepingin nduwèni, mula banjur dak gawé polling kanggo njajagi apa akèh kadang sing uga kepingin kagungan. Pranyata lumayan akèh. Saka 47 responden, 40 kepingin kagungan, lan 7 sing kepingin desain liyané. Tumrap para kadang sing urun swara polling aku matur nuwun banget.

Saka asil polling iku temahan aku banjur ngaturi 2 pilihan werna latar buri tembang Pucung anggitané K.G.P.A.A. Mangkunegara IV iku: werna abang geni karo werna ijo. Murih gampangé, sing latar buri abang geni dak wènèhi kode KBJ-01A, déné sing latar buri ijo KBJ-01B. Karo-karone kanthi warna dhasar ireng (hitam). Dene sing warna dhasar kaos putih kanthi kode KBJ-01A White lan KBJ-01B White.

Ngèlmu iku kalakoné kanthi laku.
Lekasé lawan kas.
Tegesé kas nyantosani.
Setya budya pangekesé dur angkara.

[Pucung, Wédhatama]
K.G.P.A.A. Mangkunagoro IV
Katerangan jangkep bab kaos kasebut:
Bahan kaos: Combat 20S.
Warna dasar: Hitam /Putih
Teknik cetak gambar: Sablon (separasi)
Kode:
KJB-01A = background merah; KBJ-01A White = background merah kaos putih
KJB-01B = background hijau; KBJ-01B White = background hijau kaos putih
Catetan: Gambar krah sing katon ing gambar iku mung nuduhaké bates gulu waé, dudu werna sing beda karo warna dasar kaos.
Ukuran default: All Size. Ukuran sing luwih gedhé bisa diusahaaké.
Rega saliyane ongkos kirim: Rp 50.000,-
Ongkos pengiriman (Regular Service TIKI): Rp 10.000,- (Jakarta); untuk luar Jakarta silakan mengecek tarifnya di website TIKI-ONLINE.

Carane pesen:
Tumrap para kadang kang ngersaaké, dak aturi ngirim e-mail pemesanan marang alamat sukandar_ag@yahoo.com kanthi format ing ngisor iki, paling telad tanggal 10 Oktober 2009. UPDATED: TAKSIH DIPUN TENGGA NGANTOS MINGGU SONTEN, 11 OKTOBER 2009. (``,)

Format e-mail:
Subject: Pesan Kaos Born Javanese – Pucung
Nama Pemesan: _____
Kode Kaos yang dipesan: ______
(KJB-01A = background merah; KJB-01B = background hijau)
(KBJ-01A White = background merah kaos putih; KBJ-01B White = background hijau kaos putih)
Ukuran Kaos: All Size (default)
Jumlah: ______
Alamat Pengiriman: ______________

Pembayaran:
Transfer lumantar rekening BCA:
No. Rek: 230-157-295-8
A.N.: AGUSTINUS SUKANDAR

Prayogane, transfer dana katindakake sadurunge tanggal 10 Oktober 2009 utawa bareng karo bates wektu pemesanan. Dak suwun, sawusé transfer dana marang rekening kasebut Panjenengan énggal maringi kabar konfirmasi kang isine:
- Nama Pemesan
- Nama Pemilik Rekening
- Nama Bank & No. Rekening
- Jumlah transfer & tanggal tanggal transfer
lumantar e-mail utawa SMS ing HP: 081806738987. Panjenengan bakal nampa e-mail / SMS balesan menawa transferan wus ditampa apa durung.

Pengiriman:
Kaos bakal kakirimake menawa dana wus ditransfer. Merga anggoné produksi butuh wektu kurang luwih 3 dina, kaos kang dipesen bakal dikirimake lumantar jasa pengiriman barang TIKI paling telad wiwit tanggal 14 Oktober 2009.

Katerangan liyane:
Yen ana pamundhutan priksa dak aturi nyerat komentar ing sangisore postingan iki. Bisa uga nyerat email marang alamat sukandar_ag@yahoo.com utawa kontak HP: 081806738987 (XL). Matur nuwun saderengipun. [skd]

UPDATE (18 Oktober 2009)
Amargi wonten kesalahpahaman design kalihan pihak penyablon, nyadhong deduka ingkang kathah dhateng para kadang ingkang sampun pesen kaos, bilih kaos ingkang sampun dipun pesen kepeksa nembé saged dipun kintunaken kirang langkung tanggal 20 Oktober 2009. Sepisan malih nyuwun agenging pangaksami. Matur nuwun.

UPDATE (06 November 2009)
Design kaos ingkang kapacak ing inggil punika (KBJ-01A lan KBJ-01B kanthi dhasar kaos cemeng) ing wekdal punika dipun batalaken. Minangka gantosipun sampun dipun damelaken design rombakan ingkang saged dipun priksani ing mriki. Matur nuwun.

Sarasehan (9) - Ngriyayaaké Atur Panuwun

MANGSA panèn kang diantu-antu wus teka. Dalan ngarep omah saya ramé diliwati wong-wong kang ngusungi pari. Ana sing nyunggi, mikul, nggéndhong utawa numpangaké rit-ritan pari ing sepéda utawa grobak. Saka kadohan wus keprungu swarané wong-wong kang padha gambira ngundhuh asiling tetanèn. Ing wayah soré isih katon sapérangan sedulur tani kang padha menyang sawah nggawa urarampé kanggo upacara wiwitan, mratandhani pambukaning panènan.

Semono uga Bapak, soré iki bakal ngadani upacara wiwitan kaya adat sabené, mung waé wektu iki katon rada mirunggan. Rèhné kang bakal dipanèn sawahé mung mapan ing sabrang dalan ngarep omah iku, mula upacara diadani ing ngisor wit rambutan.

Plataran sangisoring wit rambutan wus digelari klasa dilèmèki képang. Ing tengah-tengah wus dicawisaké ambengan sajèn sing dimasak déning simbok lan mbakayuku wiwit awan mau. Tumpeng kang diubengi gudhangan uga wis cumawis. Ora lali ana ingkung, pélas lilin, sambel geplèng. Katon uga ana janur kang rinoncé kaya wayang ditalèni bareng dadi siji karo sapapah godhong dhadap srep. Ing sacedhaké ana gedhang pirang-pirang lirang, lan mesthi waé saténggok rambutan kang wité ngiyubi latar kuwi.

Sawisé tangga-teparo lan wong-wong liwat sing gelem ngombyongi padha nglumpuk, Bapak banjur wiwit ngujubaké kabèh kang wus digelar. Saka tetembungan ing sembahyangané Bapak, kacetha menawa intining upacara iku atur panuwun marang Gusti kang nitahaké bumi langit lan maringi lemah kang subur, wus kersa ngayomi anggoné padha olah tetanèn kanthi slamet, lan maringi panènan pari kang wus siap dipethik. Ora lali Bapak uga nyuwun supaya mbésuk bisa ngrampungaké wajibing tetanèn bebarengan karo para sedulur kang tansah biyantu, yaiku ngenèni asiling tetanduran kanthi tanpa kena rubéda, lan nyuwun supaya sawahé tetep diparingi subur.

Kabèh kang ngepung ambengan padha ngamini sembahyangan mau lan banjur padha kembul dhahar bebarengan. Déné Bapak nyelakaké masang sesajén ing sawah kang bakal dipanèn, sarta miwiti ngenèni pari kang sepisanan sing bakal disimpen ing senthong ngomah.

Nalika iku aku banjur kèlingan ngendikané Bapak biyèn, “Dadi wong tani mono kudu tansah sumadhia molahi lemah, nenandur, ngrabuk, nyirami, matun, mbrantas ama penyakit… lan kudu sabar telatèn nganti tekan titi wanciné panèn. Mung kanthi mangkono wong tani bisa ngertèni menawa Gusti tansah mbiyantu anggone awaké dhéwé molahi bumi kang wus diparingaké. Ing mangsa panèn, wong tani bisa ngrasaaké kanugrahan Dalem Gusti kanthi wutuh. Pokoké kudu sabar nganti tekan mangsané panèn, supaya bisa nduwèni atur panuwun.”

Éling marang pangandikan iku, ing batin aku mèlu mbangun rasa atur panuwun marang Gusti.

Sore sabubaré upacara wiwitan, Bapak lenggahan ing lincak sangisoré wit rambutan. Ora let suwé wus keprungu manèh tembang Dhandhanggula ‘Kanca Tani’ karemenané Bapak. Swarane soré iku keprungu luwih ngujiwat lan rumesep ing ati. Wit rambutan ing sadhuwuré Bapak tumiyung kena angin soré kang ngganda lendhut, damen lan pari. Katone melu-melu ngemataké tembangané Bapak… [skd]

Sarasehan (8) – Kekarepan, Tékad lan Pambudidaya

AWAN iku Bapak katon mempeng anam ténggok ing ngisor wit rambutan ngarep omah. Jaréné, ténggok mau bakal kanggo wadhah gabah lan jagung mengko ing mangsa panèn. Ténggok sing biasané dianggo wadhah rikala panèn wingi wus bodhol dasarané, wong pancèn wus bola-bali rusak lan mung ditèmbèli waé.

“Lha kok boten mundhut kémawon toh, Pak? Rak boten perlu répot-répot, wong reginipun ugi boten awis, tur ngirit tenaga kalihan béaya,” mengkono ujarku.

“Bocah saiki mono ngertiné apa-apa tuku! Lha yèn bisa gawé dhéwé, kanangapa kudu tuku? Mbok dadi wong mono aja mung seneng golek kepénak, ngertiné kabèh wis sarwa cumepak. Isané mung nyawang, milih, njupuk lan mbayar! Sing wigati iku ora mung ténggoké, Lé, nanging luwih-luwih semangaté. Kéné, yèn gelem sinau dak ajari gawé ténggok, supaya mengko ing pasar ora kentèkan bakul kranjang lan ténggok!”

“Ah, paling mangkih dadosipun malah boten karuan, Pak!”

“Lha…lha…lha…, durung-durung rak wis miyur atiné, wis kena virus ko-gèk! Mengko gèk ngéné, mengko gèk ngono….. anané mung wedi nyoba. Kuwi penyakit, Lé!”

“Kados pundi anggen kula boten ajrih, menawi lepat mangkih Bapak duka…”

“Dadi saka rumangsamu Bapakmu iki tukang nesu ngono pa, Lé? Kok nganggo wedi barang, kaya-kaya Bapakmu iki memedi waé. Cilaka yèn dadi wong kok diwedèni liyan, bakalé adoh rejekiné merga wong-wong padha mlayu! Sanadyanta nesu iku sejatiné ya ana gunané, nanging yèn bener sebabé, pener wektuné lan pener tumanduké.”

“Lha bab ténggok wau, kados pundi Pak?”

“Mula jajalen gawé sabisamu. Mengko yèn pancèn apik ya bakal dak alem. Déné yèn kurang apik, anggeré isih kena dianggo rak ya ora kurang gunané. Sing penting kuwi kekarepan lan tékad dhisik, Lé. Yèn wis kulina nandangi, wong iku bakal saya trampil lan wasis. Mula sing jeneng karep iku gedhé ajiné. Ora sapantesé yèn ana sing matèni kekarepané wong liya kanthi nganggep dhèwèké ‘ora isa’.

Mangertia Lé, lemahé Eyangmu iku seprana-sepréné mènèhi hasil sing akèh ora merga digarap wong-wong sing pinter kok, nanging merga sing nggarap nduwèni kekarepan sing peng-pengan tenan. Kowé rak weruh dhéwé. Dak kira awaké dhéwé iki perlu matur nuwun merga duwé sedulur-sedulur kang kaya mangkono mau," ngendikané Bapak karo tetep ugleg nerusaké anggoné anam ténggok.

"Bapakmu iki isané gawé ténggok merga sinau saka sedulur-sedulur ing kidul gunung kaé jaré. Asilé… ténggok gawéanku ora kalah rapet tinimbang karo ténggok tukon pasar. Yèn dianggo wadhah gabah ora ana kang cicir. Gèk ndang ayo, njajal gawéa ténggok, Lé!” [skd]

*) Tulisan 8 saka 9.

Sarasehan (7) - Ngenam-nam Cipta Kanggo Mangsa Sing Bakal Kelakon

SORÉ iku aku kanthi mirunggan lungguh sakloron karo Bapak, mesthi waé ing sangisoré wit rambutan ing ngarep omah. Dak sebut mirunggan awit anggoné lelungguhan iki mula kanggo nganyari lincak pring sing nembé waé diganti awan mau. Critané, lincaké lawas wis gapuk, nganti dina kepungkur ana wong kajengkang nalika bakal lungguh ing ndhuwuré. Soré iku aku lan Bapak ngrasaaké lincak anyar sing wus ngadeg kanthi bakoh manèh.

“Lé, mangsa plabuh sésuk sawah wétan gunung iku bakal kotanduri apa?” danguné Bapak sinambi nglinting udud.

“Lha, Bapak ngersaaken napa?” wangsulanku.

“Wah, yèn kowé dak sekarep kok, Lé! Saka rumangsaku, kowé wis bisa nemtokaké tanduran kang cocok lan becik ing kana. Mula Bapak ora bakal dhawuh, nanging bakal nyengkuyung apa waé sing kopilih,” ngendikané Bapak karo nyumet rokok lintingané.

“Lha nggih kados adat saben toh, Pak. Mangkih rak badhé ngadhepi mangsa ketiga, dipun tanemi palawija kémawon.”

“Lha iya, ning apa? Jagung, dhelé, kacang utawa apa?”

“Wah, taksih ningali para sadhèrèk kiwa-tengenipun kok. Nanging mbok menawi kacang brol kemawon,” aturku ngarep-arep pamrayoga saka Bapak.

“Maksudku kuwi, yèn bisa cetha rak ya banjur bisa dicawisaké wiwit saiki, ya bibité, rabuké, tenaga lan uga biayané,” ngendikané Bapak sing banjur kèndel sauntara, ngemataké kebul udud sing sakawit padhet banjur sumebar katiup angin.

“Lé, kabèh sedulur kang padha nggarap sawahé Simbahmu uga dak takoni bab sing padha. Bapak mono kepinginé mènèhi kalonggaran marang kabèh sedulur, mbok menawa duwé pepinginan lan rancangan dhéwé. Dadi ora kudu ngentèni dhawuhé Bapak. Kejaba yèn pancèn padha bingung anggoné nemtokaké kekarepané. Lha, rak ya para sedulur mau uga toh, kang luwih cedhak lan luwih ngerti marang lemah garapané? Pancèn jaman biyèn kabèh kudu manut dhawuhé Éyangmu, mula tanggung jawabé luwih ènthèng merga mung sadrema nindakaké dhawuh. Nanging urip kuwi rak ora cukup yèn mung manut dhawuh. Kalamangsané ya kudu wani duwé pepinginan, rancangan lan putusan dhéwé. Kanthi mangkono uripé dhéwé dadi saya gumathok jangkané lan saya déwasa anggoné mangku tanggung jawab.”

Tekan pangandikan iki, aku mung meneng, nanging ing jroning ati nyetujoni ngendikané Bapak: kudu mbangun pepinginan, rancangan lan peputusan dhéwé supaya jangkaning urip dadi saya gumathok lan saya déwasa anggonku mangku tanggung jawab! [skd]

*) Tulisan 7 saka 9.

Sarasehan (6) - Gegayuhan lan Pandonga

NALIKA swasana sepi, wit rambutan ing sangarepé omah katoné nyimpen prabawa kang luwih gedhé lan ora bisa dirasaaké déning para sedulur kang mung liwat, mampir utawa ngobrol ing sangisoré. Wit mau tansah mènèhi rasa ayem marang sapa waé sing nyedhaki, embuh kanthi awak sayah, kanthi ati nelangsa utawa uga kanthi budi kang lagi peteng. Kepara wit rambutan iku nduwèni daya kang nuntun ati lan budiné kabèh wong kang kepingin nata lan neges pengalamaning urip, ing sangisoré. Luwih-luwih, wit kang wus bola-bali ngalami owahing jaman iku bisa dadi papan sing padhang tumrapé wong kang nduwèni karep nata urip sing wus kepungkur, ngecakaké urip ing jaman saiki lan ngrancang urip ing mangsa-mangsa sing bakal kelakon.

Pancèn durung akèh pawongan sing nedya mijèkaké wektu gelem nyepi ing sangisoré wit rambutan iku. Sing paling kerep dak weruhi nyepi, nglelimbang lan ngenam pikir ing kana mesthi waé Bapak.

Sawijining dina sawisé sawetara lenggah dhèwèkan ing kana, Bapak banjur nimbali aku lan ngandika, “Lé, iba gambirané menawa kabèh lemah warisané Éyangmu iku bisa digarap kanthi becik. Mesthiné bakal dadi saya subur lan mènèhi panèn kang saya ndrebala. Yèn bisa mangkono, ora mung Bapak sing seneng, nanging uga para sedulur kang padha nggarap ya bakalé nampa berkah luwih akèh, tangga teparo ya bakal mèlu ngrasaaké berkahé. Prayogané ngono Lé, lemah-lemah iku kudu diolah bebarengan supaya bisa ndadèkaké para sedulur dadi saya mulya, saya rukun, lan mongkog atine. Kabèh mau duwé panjangka supaya lemah-lemah iku dadi berkah kanggo sapa waé…

Muga-muga para sedulur kang adoh dadi rumangsa saya caket, déné para sedulur kang cedhak dadia saya rukun. Lha, awaké dhéwé iki rak ya wus ditunggalaké dadi sedulur déning lemah warisané Éyangmu ta, Lé?!” [skd]

*) Tulisan 6 saka 9.

Sarasehan (5) - Tlonjonging Ati Nyipati Prekara Lan Kahanan

EMBUH wus ana pirang bab lan prekara kang tau dadi rembug ing sangisoré wit rambutan ngarep omah iku. Sing paling akeh mesthi waé bab olahing tetanèn. Lumrahé mengkono, awit papan mau uga dadi ampirané tangga teparo saben-saben arep mangkat utawa bali makarya ing sawah.

Saben-saben ana wong mampir ing sangisoré wit rambutan mau mesthi ana waé prekara sing dadi rembug ing kana. Ana kang ngudarasa bab anjlogé rega gabah, utawa njlèntrèhaké bab cara mbrastha ama lan penyakit tetanduran. Ana uga kang ngrembug politik-politikan seka tingkat désa nganti tingkat presiden. Tau ana kang nggawa rembug bab mistik-mistikan ngramal nomer togel, nanging bubar kuwi banjur mrihatinaké perang lan bencana ing Acèh lan bebentu ing seantero Nuswantara. Liyané manèh ngrasani para bakul kang ora jujur, banjur dadi nglantur tekan mbiji si Ratu Goyang Ngebor Inul Daratista mrèmbèté marang para artis sing doyan kawin-cerai. Ombyaking para nom-noman kang padha ngumbara golèk panguripan ing Jakarta uga tau dadi rembug ramé, ora kalah karo rembug bab Undang-Undang Ketenagakerjaan. Mesthi waé omongan ngerumpi soal romantika percintaané kawula mudha ora tau ketinggalan, sanadyan isih kalah rame tinimbang omongan bab perselingkuhane tokoh-tokoh kampung!

Umpama wit rambutan iku bisa ngrekam kabèh rerasanan kang kelakon ing ngisoré, mesthi wit mau bakal nyritaake kabèh prekara kanthi thiring-thiring; wiwit saka riwayate para mudha tempoe doeloe kang gigih berjuang, nganti tekan nasibé generasi mudha jaman saiki sing adhem mlempem kakehan mendem (sing cetha mendem ombèn-ombèn lan sawarnaning narkoba, nanging sejatiné uga mendem gebyaring hiburan lan fasilitas canggih). Lakoné bakal ganep wiwit jamane para pahlawan nganti jaman para pengangguran, wiwit jamané para pelopor nganti jamané para koruptor, wiwit jamané para priyagung nganti jamané jaka lélur kemul sarung!

Plataran ing ngisor wit rambutan iku kaya-kayané dadi layar tancep kanggo nyawang kabèh bab kang tau kedadèan ing jagad gumelar. Ing kana kabèh kang tumitah ing alam sawegung disawang, dialembana, dipepuji lan disyukuri, ananging uga dicacat, dirasani, digetuni lan dipisuhi disupatani! Ing kana Rohing Allah mider-mider tumiyub pindha angin, terkadhang sumilir angleléla, nanging kadhang uga pindha prahara gedhé, ngosikaké manungsa supaya éling marang kabèh kang diparingaké. Ing kana wong-wong padha nanggapi, nggatèkaké lan mrihatinaké donyané. Émané kawigatèn marang prekara-prekara mau kerep ora cetha purwa lan wusanané. Ganti wektu ateges ganti téma miturut senengé dhéwé. Mula kerep mung mandheg tekan isu, rerasanan, rembug lan keprihatinan, nanging durung tekan sikap lan niat kang cetha.

Sawijining dina, sabubaré ngramèkaké rembug ing sangisoré wit rambutan iku, aku banjur nglelimbang dhéwé. Yèn wis meruhi kabèh prekara iku, ing ngendi ta sejatiné tlonjonging atiku? Aku kudu kepriyé, lan kudu tumindak apa? [skd]

*) Tulisan 5 saka 9.

Sugeng Riyadi Lebaran 1430 H

"Mangan kupat sayure bakmi. Sewu lepat nyuwun agunging pangaksami."
SUGENG RIYADI IDUL FITRI 1430 H. (``,) [skd]

"Untuk Kita Renungkan" (Ebiet G. Ade)

Sarasehan (4) - Komunikasi Iku Wujuding Katresnan

WOHING rambutan ing ngarep omah wiwit semburat, rasané wis legi sanadyan kurang mbanyu. Sedhéla manèh rambutan mau bisa dipanèn. Kadhangkala Bapak kerèpotan anggoné ngurus rambutan mau, awit panènané pancèn akèh. Mèh kabèh pekarangané Simbah ana wit rambutané.

Mula rasa gambira ing mangsa panèn uga kerep dibarengi rasa kuwatir. Papan kang adoh mujudaké salah sijining bab kang ndadèkaké angèl anggoné arep nggatèkaké kabèh kanthi premati. Paling mung sepisan sajroning selapan dina Bapak bisa tindak niliki lemah-lemah mau lan rerembugan karo para sadulur kang ana ing kana. Mesthi waé kuwi durung nyukupi lan dirasa kurang. Tau kedadéan woh kang siap dipanèn mau dicolong maling. Kadhang uga sapérangan bosok ing wit marga ora énggal diundhuh, lan ora langka wité kaserang ama kang ndadèkake wohé bangkak utawa bungkik. Mesthi waé Bapak dadi sedhih yèn mriksani bab-bab mau. Mula Bapak tansah ngajak supaya kabèh sedulur luwih gemati anggoné ngupakara lan ngopèni woh-woh mau karebèn aja nganti ana kang muspra nadyan mung siji waé.

Nanging saka rumangsaku kang ndadèkaké Bapak luwih sedhih yaiku menawa kedadéan salah paham, antarané Bapak dhéwé karo para sedulur kang ngupakara, utawa ing antarane para sedulur sing padha-padha ngupakara mau. Dhadhakaning perkara kadhang mung sepélé. Umpamané, Bapak kagungan ‘usul’ bab cara ngupakara woh-wohan mau, nanging jebul usul iku mau ditampa minangka ‘dhawuh’. Lha, rak dadi béda kedadéane!

Pancèn ana sawetara sedulur ing papan-papan tertamtu sing kudu dibiyantu, dituntun siji mbaka siji, anggoné olah tetanduran. Nanging ana uga kang wus trampil lan luwih pana tinimbang Bapak merga pasrawungan lan seserepan bareng Simbah biyen. Mung waé terkadhang padha sungkan arep nyoba cara kang béda tinimbang usulané Bapak. Uga ana kang wus marem marang apa sing ana, ora perduli apa wus ana peningkatané apa ora, ora rumangsa kepengin nuladha sedulur-sedulur ing papan liya kang bisa nggarap lemah kanthi luwih apik.

Pancèn Bapak banjur sarwa kèwuhan marga wus kadhung dianggep ‘kang kagungan lemah lan tetanduran’. Kamangka Bapak saben-saben ngendika, “Sabeneré ora mung aku kang duwé lemah lan tetanduran iki, ananging awaké dhéwé kabèh, kang ngundhuh lan ngrasaaké wulu wetune ya awaké dhéwé kabèh.” [skd]

*) Tulisan 4 saka 9.

Sarasehan (2 & 3) - Jumlah lan ciriwanci

SAWIJINING dina nalika lenggahan ing sangisoré wit rambutan ngarep omah, Bapak katon mèsam-mèsem dhéwé. Saben-saben banjur unjal ambegan landhung.

Wusana Bapak ngendika, “Lé, sawah tegalan warisané mBahmu iku jebul amba tenan ya… Coba bayangna: kabèh ana 46 kothak ing 17 pathok. Pancen ana sing papané rada adoh, nanging ing papan mau wis ana gubugé kanggo lèrèn saben-saben nggarap lemah mau. Kanthi lemah kang akèh lan amba mau, saiki awaké dhéwé bisa tandhon gabah 5 ton ing lumbung. Malah Bapak wis milih sapérangan kanggo winih. Kuwi kabèh isané kelakon ya merga kowé mèlu cawé-cawé tumandang. Luwih-luwih merga akèh sedulur kang apikan atèn, gelem sambatan, urun tenaga lan pikiran wiwit saka plabuh nganti tekan panèn. Tujuné mBahmu wis milih para sedulur kang kudu ngupakara lemah-lemah mau, luwih-luwih sing papané adoh. Dadi cetha yèn awaké dhéwé wus nampa pitulungan kang akèh ya Lé!”

Lumrah mewawa Bapak banjur mèsam-mèsem dhéwé sanadyan lagi sayah. “Lé, kéné… mijeti Bapak! Éh, mijeti Bapak mono ajiné padha karo macul lemah 17 pathok, utawa mémé gabah 5 ton, lho! Dadi ora baèn-baèn, héhéhé…” [skd]

***

ING dina candhaké Bapak katon gumujeng dhéwé, ning saiki kanthi ngelus-elus wit rambutan kang pancèn wis alus merga saben dina kanggo seséndhé geger kang kebak kringet. Sapandurat Bapak mirsani woh-woh rambutan kang sapérangan wis semburat abang.

Bakda iku Bapak banjur mendhak lan astané nguthik-uthik lemah karo ngandika, “Lé, Gusti kuwi yèn nitahaké samubarang pancèn ngéram-éramaké ya! Mung awaké dhéwé waé kang sok kurang nggatèkaké, uga marang bab kang katon sepélé ing ngarepé dhéwé. Coba gatèkna! Lemah iki karo lemah kono iku padha. Nanging lemah sing padha mau bisa nuwuhaké tetanduran sing béda – ana rambutan, alpukat, pelem, katès, pari, jagung, lan liya-liyané – lan uga bisa ngasilaké woh kang manéka warna – manis, kecut, sepal lan sepet. Horoh, apa kang marahi béda rasané?” Bapak ngremet lemah, semuné bakal nularaké gumuné marang aku.

Pangangenku mider marang lemah-lemah kang sumebar ing 17 papan mau. Sanadyan Bapak ora ngendikaaké, aku mangerti menawa lemah-lemah mau uga duwé ciriwanci kang manéka warna. Ana kang cocok ditanduri apa waé, ana kang mung bisa nuwuhaké pari lan palawija, ana uga kang mung cocok kanggo nandur woh-wohan lan wit-witan. Éwa semono kabèh mesthi bisa ngasilaké.

Dumadakan tuwuh pitakonan ing atiku, “Pak, miturut panjenengan, lemah ing sisih wétan kaé cocoké ditanduri apa?”

“Lho, sing mokoki nggarap rak kowé toh, Lé? Lha saben Kemis jaré kowé nggarap lemah kana, mosok takon Bapak?”

Aku dadi clingusan lan banjur tumungkul naliti kabèh kang wus dak tindakaké… [skd]

*) Tulisan 2 & 3 saka 9.

Sarasehan (1) - Atur panuwun, pandonga lan kekudangan *)

Cecala:
Donyaning pertanian yèn diudi lan diresep-resepaké bisa mènèhi inspirasi mungguhing urip sing kebak kanugrahan lan patut disyukuri. Swasana padhusunan sing ayem tentrem sajatiné uga bisa nuwuhaké katresnan marang désa minangka papan kang éman yèn ditinggalaké. Ing kana panguripan kagelar malubèr-lubèr, ora kalah karo gumebyaring swasana kutha. Mung émané, generasi mudha saiki akèh sing keblinger marang kutha, dianggep ing kana uripé bakal luwih mapan. Tulisan cacah sanga (9) sing arep dak aturaké iki dak tulis tahun 2003 ing tlatah Wonogiri, Jawa Tengah. Wektu iku dipigunaaké kanggo sarasèhan paguyuban umat Katolik ing kana. Nanging sejatiné bisa kanggo sapa waé sing tresna marang donyaning olah tetanèn lan kulawarga. Tinimbang ilang dipangan rayap, mula dak upload ing kéné. Muga-muga migunani.[*]

NALIKA srengéngé lagi panas-panasé, kahanan ing sangisoré wit rambutan ngarep omah krasa nentremaké. Godhonging wit iku ngayomi saka kumetèping surya, déné angin kang sumilir saka sawah sabrang dalan bisa nundhung panasing hawa awan iku. Ocèhing manuk kang sesautan nambah ayeming swasana lan keprungu luwih éndah tinimbang nyanyiané biduan ing radio.

Sangisoré wit rambutan iku ana lincak saka pring. Ya ing lincak iku saben-saben Bapak ngaso sakonduré saka nyambut gawé ing sawah, lèyèh-lèyèh sinambi nyawang tetandurané, embuh pari, jagung, kacang utawa dhelé miturut mangsané. Kalamangsané Bapak mèsem mirsani tetandurané kang merak ati lan nuwuhaké pangarep-arep. Yen wis mangkono, ora lali Bapak banjur ngidungaké bawa Dhandhanggula ‘Kanca Tani’, kaya-kaya dadi kidungan atur panuwun awit kanugrahan asiling bumi kang wus bisa disawang.

Ngendikané Bapak, “Dadi wong tani mono kudu tansah sumadhia molahi lemah, nenandur, ngrabuk, nyirami, matun, mbrastha ama penyakit... lan kudu sabar telatèn nganti tekan titi wanciné panèn. Mung kanthi mangkono wong tani bisa ngertèni menawa Gusti tansah mbiyantu anggoné awake dhéwé molahi bumi kang wus diparingaké. Ing mansa panèn, wong tani bisa ngrasaaké kanugrahan Dalem Gusti kanthi wutuh. Mula aja pati-pati nebasaké panènan!” Bapak dhéwé mula tansah sengkut anggoné garap lemah warisané simbah. Kejaba iku uga tansah gambira kaya-kaya ora tau métung asilé.

Pangandikané Bapak mau nuntun atiku marang sikap syukur; syukur awit rumangsa yèn Gusti tansah mirsani donga lan pambudidayané manungsa. Mbok menawa keyakinané Bapak ngenani bab tumemen lan sabar ing pakaryan nganti pungkasan mau mungguhing jaman saiki kurang popular. Awit wong saiki mono luwih seneng marang sing sarwa instant, ngertiné wis sarwa siap. Mula pancèn laku utawa prosès iku ora bisa disepèlèkaké, luwih-luwih lakuning urip, kudu temen nganti pungkasan. “Pokoke kudu sabar nganti tekan mangsané panèn, supaya bisa nduwèni atur panuwun!” mangkono ngendikané Bapak.

Embuh kapan mangsa panèn iku bakal kelakon, bisa cepet nanging bisa uga isih suwé. Mung waé katoné Bapak tansah setya ngidungaké Dhandhanggula ‘Kanca Tani’ mau. Saka rumangsaku, kanthi tansah rengeng-rengeng Bapak katoné wis bisa ngrasaaké kanugrahan Dalem Gusti jroning urip iki. Mula Bapak ngendika, “Kidung iki mujudaké atur panuwun, pandonga lan uga kekudangan, Lé…” [skd]



*) Tulisan 1 saka 9.

Padhanging ati, padhanging nalar, padhanging urip

Sing njalari ati kalipur tumrape wong siji lan sijine mbokmenawa beda-beda. Nanging, panglipur awujud apa wae, mesthi dilantari tembung utawa ukara. Sanadyan ora kawedal ing lathi, nanging ukara iku bisa dumeling ing talingan. Tembung lan ukara sing dumeling ing talinganing ati, saka pangrasaku luwih gedhe dayane tinimbang tembung-ukara sing keprungu liwat kuping ing kiwa-tengen sirah iki.

Mung wae, ana tembung-ukara sing banjur bisa rumasuk ing ati, ana uga tembung-ukara sing 'mlebu kuping kiwa, bablas metu kuping tengen'. Iku gumantung saka kahananing pribadi. Kahanan ati sing tansah padhang jalaran ana sesanggeman tetembungan utawa ukara-ukara suci sing dipitayani lan dijaga-digegulang, mesthi luwih wicaksana anggone ngadhepi kahanan. Merga atine padhang, pamikire uga luwih ndalan, uripe tansah caket lan gampang marang lelipur, kepara malah bisa nglipur awake dhewe sanadyan lagi nemahi kangelaning urip. Nanging, kahanan ati sing rina-wengi mung tansah peteng ya bakale kangelan nyipati utawa ngrasaake lelipur.

Ing tataran tertamtu, ati bungah utawa ora iku bisa merga pilihan! Milih tembung-ukara sing njalari padhanging ati, utawa sing njalari petenging ati?

Menganggo kacamata bening, mesthi beda pengaruhe tinimbang yen nganggo kacamata ireng, ijo, biru, kuning, utawa abang! [skd]

Seta Gugur - MP3 Wayang Ki Hadi Sugito

All tracks = 137 MB
Bitrate = 40 Kbps
Duration = 8 hrs

01 - Seta Gugur - 01A.mp3
02 - Seta Gugur - 01B.mp3
03 - Seta Gugur - 02A.mp3
04 - Seta Gugur - 02B.mp3
05 - Seta Gugur - 03A.mp3
06 - Seta Gugur - 03B.mp3
07 - Seta Gugur - 04A.mp3
08 - Seta Gugur - 04B.mp3
09 - Seta Gugur - 05A.mp3
10 - Seta Gugur - 05B.mp3
11 - Seta Gugur - 06A.mp3
12 - Seta Gugur - 06B.mp3
13 - Seta Gugur - 07A.mp3
14 - Seta Gugur - 07B.mp3
15 - Seta Gugur - 08A.mp3
16 - Seta Gugur - 08B.mp3

"Nggandhul gumantung"

Ora krasa jebul sesuk wus ngancik mangsa Pasa tumraping kadang Muslim. Panglimbang apa sing bisa dak aturake minangka pakurmatanku marang wulan suci iki? Sanadyan aku ora ngrasuk agama Islam, nanging saben tekan wulan suci Ramadhan kaya ngene iki aku uga melu ngrasaake, kepara malah ngantu-antu, hawa sing beda yaiku hawaning olah karohanen murih sangsaya diwasa anggone dadi titah lan umat Dalem Gusti. Mula yen saiki aku nyerat bab sing magepokan karo wulan suci Ramadhan iki, ora liya kejaba mung melu nyipta swasana suci iki, utamane kanggoku dhewe supaya bisa mapanake awak kanthi pener ing madyaning pasrawungan agung.

Saben kelingan utawa krungu bab pasa lan olah mesu dhiri liyane, aku mesthi kelingan enthung! Enthung iku dadi peranganing proses metamorfosis, saka wujud "uler" banjur malik grembyang dadi "kupu". Saka polah tingkah lan padatan sing grangsang, kebak nepsu aluamah lan kamurkan, banjur mandheg lan (umume) nggandul gumantung (ana uga sing tumemplok) ing godhong utawa pang, mlebu ing alam sepi, kagedhong kaya bayi, nutup sakabehing panguja hawa nepsu, mung meneng semedi, nganti tekan titi wancine badhar dadi titah anyar: kupu kang endah, duwe swiwi kanggo mabur, lan duwe tlale panggraita sing luwih premati mungguhing kahanan sakiwa tengen; sing maune panggautane ngrusak kanthi mangan godhong, saiki dadi titah sing mbiyantu marang laku gumelaring alam sawegung rikala nesep madu sarining kembang sing saiki dadi panganane.

Nanging, urut-urutan kuwi mau kawiwitan kanthi "mandheg" lan "nggandhul gumantung"!

Dak kira proses iku bisa dadi ngibarat utawa pasemon mungguhing sikape wong sing arep pasa: mandheg saka sakehing panguja hawa nepsu sing nasar, lan nggandhul gumantung marang kersaning Gusti; krenteg utawa tekad sing gumathok kinanthen sikap sing lembah manah lan andhap asor, mbuang panguwuh adigang-adigung-adiguna. Pasa nanging umuk, sombong, ora lembah manah, iku ndadekake pasane mubazir mungguhing olah sikap lan kapribadene minangka umating Gusti! [skd]

Sugeng nindakaken pangibadah pasa, Ramadhan 1430 H.

"Ilir-ilir"

Dina iki genep 5 tahun aku urip ing Jakarta. Pancen kapinujon pengetan kaping 64 dina kamardikan bangsa kita Indonesia. Muga-muga dina-dina sabanjure bangsane dhewe tansah padhang sumilak, kasinungan mring berkahing Hyang Widhi, makmur ing sandhang lan pangan, ayem tentrem lan adoh ing mala reretu. Mungguhin uripku dhewe, dak kira ora beda panyuwunku.

Mbuh kawisikan angin seka ngendi, aku kok kelingan tetembangan "Ilir-ilir". Mbok menawa merga mau awan nonton lomba 'meniti batang pinang' ing Kalimalang, hehehe... Ning isen-isening tembang iki pancen lagi dadi dedonga sing trep ing kahanan pribadi lan bangsa Indonesia saiki:

Lir-ilir, lir-ilir
tandure wus sumilir
dak ijo royo royo
dak sengguh panganten anyar

Cah angon, cah angon
penekna blimbing kuwi
Lunyu lunyu penekna kanggo mbasuh dodot ira

Dodot ira, dodot ira
kumitir bedhah ing pinggir
Domana jrumatana kanggo seba mengko sore
mumpung padhang rembulane
mumpung jembar kalangane

Gya suraka, surak hiyooo...

Dirgahayu Republik Indonesia... MERDIKA! [skd]

"Ibrahim", iku asmane Nabi Agung utawa jeneng teroris?

Dina iki kepolisian RI ngumumake hasil identifikasi para jenazah sing gegayutan karo teror bom ing Mega Kuningan 17 Juli 2009 kepungkur. Bareng tekan pengumuman identifikasi jenazah saka Beji, Temanggung, kepolisian meshtekake menawa iku jenazahe Ibrohim, petugas florist ing Hotel The Ritz-Carlton. Sanadyan gembong teroris Noordin M. Top durung klakon karangket, kawiyake Ibrohim minangka 'manager' pengeboman hotel JW. Marriott lan The Ritz-Carlton iku cukup gawe mareme masyarakat. Apese kepolisian RI lumantar Densus 88 wus ngatonake cikat-trengginase anggone tumandang mbrasta para teroris, nglacak para pelaku bom ing hotel loro iku.

Sing marahi gawe prihatine awake dhewe kabeh yaiku rikala ngerti menawa salah sijine pelaku bom bunuh diri iku Dani Dwi Permana, bocah tanggung umur 19 tahun, sing ora kanyana babar blas dening kulawarga lan tangga teparone. Jaringan teroris migunaake bocah sing isih labil pangolahing rasa lan kadiwasane, dipikut srana doktrin-doktrin sing katone nengsemake nanging nasar saka laku agama sing bener! Saka bab iki, bola-bali kudu dielingake menawa kukuhing kulawarga iku penting banget kanggo mekare kapribadene bocah-bocah.

Ana prakara siji maneh sing mbok menawa tumrape khalayak umum ora pati digagas, yaiku bab Ibrohim sing nyata-nyata gedhe banget perane ing prastawa bom bunuh diri iku. Sing marahi aku nebah dhadha: asmane Nabi Agung Ibrahim wus kapacak dadi jenenge pawongan sing jebule teroris! Apa Mas Ibrohim iku ora mangerti, kenangapa kok diparingi pusaka asma nyilih asmane Nabi Ibrahim? "Ibrahim" utawa "Abraham" iku nduweni werdi "bapane wong-wong sing pitaya". Yen Mas Ibrohim ngerti werdine, lha kok teka-tekane dadi kaya ngono?! Kamangka, rama-ibune Mas Ibrohim mesthi kagungan kekudangan sing becik srana nyilih asmane Nabi Ibrahim kaparingake marang putrane iku. Awit, "nama iku kinarya japa", jeneng iku ngemu dedonga....

Dadi saka pangrasaku, sadurunge ana lelakon teror bom ing Mega Kuningan iku, sejatine wus ana lelakon teror sing ngrusak marang pangerti sing pener mungguhing werdining jeneng, kepara malah teror marang donga sing rina-wengi kasandhang dening anaking manungsa sing pinaringan tetenger "Ibrohim" iku!

Aaaaah... aku isih tebah-tebah dhadha, karo mbayangake bingunge bocah-bocah cilik sing menangi lelakon iki. "Anak-anak, Ibrahim itu siapa?" pitakone guru agama. "Teroris...!!!" saruwene bocah-bocah.

Astagfirullah...!!! [skd]

Wadya Gumuruh

Download: Wadya Gumuruh (Klik kanan > "Save Link As...")

Ngriyayakake Endahing Rembulan & Lintang

Endahing rembulan rikala ndadari ing wayah sore sajake wus ora merak ati maneh tumrape bocah-bocah saiki. Cahyaning sasangka katilep dening pedhuting jaman kang gawe ampak-ampak sing nutupi sumilaking langit. Blerenge lampu listrik ngalahake jingglange rembulan lan kumelipe lintang-lintang. Mbok menawa iku durung patia krasa. Sing marahi luwih ngungun, tetembangan lan dedolanan ngriyayaake endahing rembulan wus ora keprungu maneh saka gegojegane bocah-bocah saiki. Kumandhange 'Jamuran', 'Cublak-cublak Suweng', 'Ancak-ancak Alis', 'Sluku-sluku Bathok', lsp wus kasirep dening swara-swara gumuruh saka kotak-kotak kaca warna-warni lan dolanan sing nguja agresi-ne bocah-bocah jaman. Tembang lan dolanan ing mangsa rembulan ndadari nyata-nyata wis mlebu kothak.

Sing ndadekake kuwatir, dudu saya lantip lan trengginasing bocah-bocah jaman saiki, ananging ilange kalodhangan sing ngraketake sesambungan tresna antarane bocah-bocah karo alam sawegung sing bisa mekarake rasa-cipta-karsa minangka manungsa sing lagi tuwuh diwasa. Samubarang sing endah sacara alami ora kober oleh kawigaten. Temahan olah rasa sing tuwuh saka ati kang tumenga marang samubarang sing endah ing sakiwa-tengen dadi ora oleh kawigaten, disingidake saka pengalaman padinan sing konkret. Kamangka, citarasa kaendahan iku tlonjonge unga bakal ngenani ing sikap lan tandang tanduk, marang pepadha, marang awake dhewe, munggahe marang Gusti sing karya urip. Kepriye bisane diterangake marang bocah-bocah ngenani endahe lan agunge dadi manungsa ing bebrayatan agung ini - menawa unggah-ungguh lan sopan santun iku endah, solider iku tumindak sing endah, guyub-rukun lan gotong-royong iku endah, srawung marang sapadha-padha iku endah, maneka warna iku endah, netepi tanggung jawab iku endah, alam sing resik lan kerumat iku endah, ... lsp - yen bocah-bocah ora duwe pengalaman bab-bab iku?

Kautaman-kautaman iku bisa diuri-uri lan dialami wiwit saka dolanan semuwa (ora dhewekan) samangsa isih bocah.

Tembang dolanan 'Cublak-cublak Suweng' lan sajenise, mbokmenawa wis ora dikenal dening bocah-bocah saiki, ilang saka atmosfer pasrawungane bocah-bocah saiki. Iku mratandhani menawa laku tumurune tembang-tembang lan dolanan-dolanan tradisional marang generasi penerus wus mandheg, bebarengan karo sireping sorak gambiraning bocah-bocah mangayubagya pletheking rembulan.

Aku yakin, rembulan lan lintang sajatine ora ilang kaendahane... mung wae mripat iki sing sok kaling-kalingan pedhuting jaman. Ewa semono, aku duwe tekad bakal nyritakake bab iki marang anak putuku, sinambi ngajak ngalami nyawang rembulan lan nuduhake cara-carane kepriye kaendahane iku diriyayakake kanthi gambira. [skd]

Download gendhing-gendhing/tembang dolanan:
01 - Gethuk - Cipt. Manthou's.mp3
02 - Menthok-menthok - Cipt. Hardjo Subroto.mp3
03 - Jaranan - Cipt. NN.mp3
04 - Bang-bang Wetan Wis Rahina - Cipt. Hadi Sukatno.mp3
05 - Cublak-cublak Suweng - Cipt. NN.mp3
06 - Jamuran.mp3
07 - Gethuk.mp3
08 - Pak Dengkek.mp3
09 - Aku Duwe Jago.mp3
10 - Sinten Numpak Sepur.mp3

Baladewa Tlaga - MP3 Wayang Ki Hadi Sugito

Ing ngisor iki dak aturake link-link kanggo ngundhuh MP3 wayang kulit Ki Hadi Sugito, kanthi lakon 'Baladewa Tlaga'. Lakon-lakon liyane nunggu giliran.... Ingkang kagungan lampahan sanesipun, mangga maradinaken dhatang para sadherek sutresna kabudayan Jawi. [skd]







All tracks = 140 MB
Bitrate = 40 Kbps
Duration = 8 hrs

01 - Baladewa Tlaga - 01A.mp3
02 - Baladewa Tlaga - 01B.mp3
03 - Baladewa Tlaga - 02A.mp3
04 - Baladewa Tlaga - 02B.mp3
05 - Baladewa Tlaga - 03A.mp3
06 - Baladewa Tlaga - 03B.mp3
07 - Baladewa Tlaga - 04A.mp3
08 - Baladewa Tlaga - 04B.mp3
09 - Baladewa Tlaga - 05A.mp3
10 - Baladewa Tlaga - 05B.mp3
11 - Baladewa Tlaga - 06A.mp3
12 - Baladewa Tlaga - 06B.mp3
13 - Baladewa Tlaga - 07A.mp3
14 - Baladewa Tlaga - 07B.mp3
15 - Baladewa Tlaga - 08A.mp3
16 - Baladewa Tlaga - 08B.mp3

Kresna Kembar (Sasrawindu) - MP3 Wayang Ki Hadi Sugito

Sawetara nunggu lakon wayang liyane liwat BornJavanese kene, iki dak aturake link saka blog kagungane Ki Wisnu Hadi Sugito, putrane swargi Ki Hadi Sugito. Panjenengan bisa mriksani dhewe ing kana, utawa ngeklik saka link-link ing ngisor iki, wong mung ko-pas... hehehe... [skd]

Artist : (Alm) Ki Hadi Sugito
Title : Kresna Kembar
Type : Winamp media file
Duration : 8 hours
Bit Rate : 41,1 kbps
All tracks : 135 Mb


01_Kresna_Kembar.mp3
02_Kresna_Kembar.mp3
03_Kresna_Kembar.mp3
04_Kresna_Kembar.mp3
05_Kresna_Kembar.mp3
06_Kresna_Kembar.mp3
07_Kresna_Kembar.mp3
08_Kresna_Kembar.mp3
09_Kresna_Kembar.mp3
10_Kresna_Kembar.mp3
11_Kresna_Kembar.mp3
12_Kresna_Kembar.mp3
13_Kresna_Kembar.mp3
14_Kresna_Kembar.mp3
15_Kresna_Kembar.mp3
16_Kresna_Kembar.mp3

Dhalang Putri Ing Tanah Sabrang

"Coba bukaken indonesianshadowplay.com!" ngendikane Om Esthu, seniorku, dina Kemis kepungkur. "Tamara ndhalang!" imbuhe. Aku dadi cubriya, mosok iya, Tamara artis Indonesia iku ndhalang?! Mulane aku langsung marani situs iku.

Jebule aku kleru, dudu Tamara Bleszynski sing dak kenal, nanging Tamara Fielding, dhalang putri Indo-Belanda sing pidalem ing New York, Amerika Serikat. "Byuuuuh... siji maneh ana pawongan, putri sisan, sing ngabdi marang mekare seni budaya tradisional Jawa ing manca negara!" batinku ing ati. Tambah siji maneh daftarku ngenani priyayi-priyayi sabrang sing nguri-uri seni kabudayane awake dhewe. Mentas wae aku nuduhake anane sindhen-sindhen manca sing kasengsem lan nyinaoni seni sindhen, banjur pentas ing Festival Sinden Internasional 2009. Sing iki, dhalang putri.

Tamara Fielding lahir ing Cimahi, Jawa Barat. Ibune Jawa, bapane Belanda. Sepisanan nonton pagelaran wayang kulit sawengi natas ing perkebunan karet duweke keluargane. Wektu iku isih umur 8 tahun. Sabubare Perang dunia II, umur 12 tahun Tamara kapeksa ngungsi ing negarane kang rama sawise melu ngalami urip ing pakunjaran jaman Jepang udakara telu setengah tahun.

Merga dhemen marang seni teater, lulus SMU Tamara nerusake sekolah ing Paris. Dheweke melu dadi pemain film 'Lust for Life' (dibintangi Kirk Douglas lan Anthony Quinn) lan 'Trapeze' (dibintangi Burt Lancaster). Karire dikembangake maneh, lan Tamara hijrah menyang Amerika Serikat, tekan saiki.

Ya ing negarane Paman Sam iku, udakara 23 tahun kepungkur, Tamara eling menawa duwe warisan seni tradisional sing luhur banget. Kothak sing isi wayang kulit kucel kabukak, isine ditokake. Banjur Tamara dolanan wayang kulit paringane kerabate iku, kanthi sabetan sak elinge rikala nonton ki dhalang biyen nyabetake wayang, lan uga antawecana sak elinge. Rasa tresnane marang seni budaya leluhur dadi tuwuh maneh. Pengalaman iku mratandhani jumejake Tamara ing jagading seni pewayangan, kang sabanjure ditemeni kanthi ngedegake produksi teater multimedia sing diarani 'TAMARA and The Shadow Theatre of Java'.

"Minangka jejering wanita, babar blas aku ora darbe niat kepingin mbuktekake menawa aku bisa nindakake bab sing biasane ditindakake dening priya. Nanging, merga duwe darah Indo, saperangan Landa lan saperangan Indonesia, aku rumangsa ana sing istemewa ing awakku, yaiku aku bisa dadi jembatan antaraning Wetan lan Kulon. Kanggoku iku wigati banget," tuture Tamara marang wartawan VoA.

Merga Tamara, ing Amerika kana wayang bisa mlebu kurikulum ing sekolahan, wiwit sekolah dasar, menengah lan atas. Tamara uga nganakake workshop, ngajari bocah-bocah nyekel wayang lan ajar dadi dhalang. Miturut ibu kang kagungan putra 2 (loro) iku, wayang kulit momot pitutur luhur mungguhing kapribaden, kepemimpinan, etika lan moral. Kejaba ing sekolahan-sekolahan, universitas lan perguruan tinggi, uga ing acara konser lan teater, Tamara kala-kala uga nampilake teater wayange sajroning pelayaran ing kapal pesiar. Anggone ndhalang wus tekan ngendi-endi: Amerika Serikat, Eropa dan Asia.

Tahun 1999 kepungkur, Tamara 'mudik' ing tanah kelahirane, Indonesia, marga diundang ana ing Pekan Wayang Indonesia VII, menehi ceramah lan ndhalang pakeliran padhet kanthi gaya multimedia, suwene 1 jam.

Tamara Fielding... ndandekake seni tradisional Jawa dikenal ana ing jagading wong-wong Barat modern. Lha... awake dhewe kepriye? [skd]

Tulisan kanthi bahasa Indonesia: Tamara Fielding: Menjembatani Barat dan Timur

Nguri-uri Kabudayan Jawa (1)

Dumadakan tuwuh pitakonan ing pamikirku: Apa toh sing sejatine dikarepake ing ukara "ayo padha nguri-uri kabudayan Jawa"? Wujude kepriye? Yen aku seneng ngrungokake wayang kulit, uyon-uyon, nonton kethoprak, lsp.; apa iku wus klebu 'nguri-uri kabudayan Jawa'?

Ing postingan sadurunge aku wis tau nggepok senggol bab basa lan tulisan Jawa (carakan) sing racak-racake wis ora pati dipigunaake ing generasi saiki kanthi ganep. Akeh sing ngarani yen generasi saiki wus ngalami 'kemerosotan' ngenani kesadharan budayane. Mapanake awak ing urip padinan minangka jejering wong Jawa wus ora pati digatekake maneh. Mbokmenawa ya isih, nanging ora 'mudheng' apa sejatine sing lagi ditindakake. Bara-bara ditindakake, kepara malah akeh tradisi-tradisi paringane leluhur sing wus ilang, ora ana maneh.

Ana sawetara conto sing bisa kasebut: Kadang tani ing pradesan, sadurunge panen mesthi gawe sesajen lan upacara cilik sing diarani wiwit. Tradisi iki isih ana, nanging apa tegese, akeh sing ora mangerti. Saben dina riyaya Lebaran (Idul Fitri) mesthi padha gawe ketupat, nanging maknane apa, ya akeh sing ora mudheng. Aku isih kelingan jaman isih cilik biyen, saben ngarepake Lebaran, warga sakampung padha dikepyakake supaya ngrakit pager anyar sing banjur dilabur nganggo kapur. Saiki, sajake wus ilang ora ana maneh...

Ing wayah sore sadurunge turu, bapak utawa simbahku biyen kerep ndongeng. Donyaning kewan keprungu nyenengake, kaya donyaning manungsa. Jamane para Nabi lan Babad Tanah Jawi kaya-kaya kelakon maneh ing ngarep mripat. Ora mung emosi agresif sing katut kagawa rikala ngrungokake dongeng perang, utawa inspirasi kreatif rikala ngrungokake pokale kewan-kewan, nanging tradisi story-telling lumantar dongeng iku bisa nggladhi olah rasa-cipta-lan-karsa tumraping bocah sing didongengi. Bungahe ngrungokake dongeng sadurunge turu wektu iku (isih bocah) ora kalah tinimbang karo nonton film box-office (bareng saiki wis gedhe). Rasane ora sabar nunggu dongeng candhake mbesuk sorene. Apa saiki tradisi ndongeng iki isih akeh ditindakake ing omah dening bapak-bapak?

Tuladha liya ing bangku sekolahan: Mbokmenawa murid-murid saiki isih nampa piwulang bab tembang-tembang macapat, kajupuk saka seratane para pujangga misuwur, sing isine akeh pitutur-pitutur becik mungguhing urip. Kayata saka Serat Wulangreh lan Serat Wedhatama. Mung emane, sajake saiki mung dadi 'kawruh' apalan sing ngebot-boti gundhule bocah-bocah. Kaendahan lan adiluhunge tembang-tembang iku prasasat dadi mbleret, ora gawe sengseme bocah-bocah nanging malah marahi stress! Sing endah lan adiluhung iku malah dadi mboseni! Temahan, piwulang luhur sing kamot ing tembang-tembang iku angel cumenthel ing ati. Kawruh budaya, sejarah, lan ngelmu urip sing maune katurunake lumantar tembang-tembang iku dadi rendhet ora tekan. Bocah-bocah saiki umume ora padha nyandhak yen diajak guneman bab tembang-tembang Mijil, Kinanthi, Mas Kumambang, Dhandhang Gula, lsp. Apa maneh nembangake!

Awake dhewe akeh sing wis padha lali utawa kapedhotan tresna marang tradisi kabudayan luhur warisane para simbah. Merga kahanan, perkembangan jaman, utawa merga pancen kadhung ora dikenalake marang warisan-warisan budaya iku dening pihak-pihak sing magepokan karo bab iku. Lha, trus kepriye?! [skd] (ana candhake...)

Nyi Kenik Asmarawati: 'Srikandi - Mustakaweni'

Video klip dhuwur iku dak jupuk Minggu, 26 April 2009, ing Grha Tirtadi, Jl. Raden Saleh 20, Jakarta Pusat. Dhalang putri Nyi Kenik Asmarawati asal Sukoharjo Wonogiri, katimbalan dening Yayasan Tirto Utomo (Tirto Utomo Foundation) nggelar pakeliran padhet kanthi lakon 'Srikandi - Mustakaweni'. Suwene mung rong jam, tabuh 20.00 - 22.00 WIB. Ewa semono Nyi Kenik lan kanca-kancane, wiyaga lan warangganane kabeh priyayi putri mudha-mudha, bisa nengsemake para penonton. Ngiras pantes mengeti Hari Kartini, Yayasan Tirto Utomo kepingin ngenalake lan mekarake seni pewayangan ing antarane kawula mudha. Gegayutan karo Hari Kartini, mula kasengaja milih dhalang putri lan tokoh lakone uga putri-putri. Pawarta sing luwih jangkep kaaturan maos: Kenik Asmarawati - Ketika Perempuan Berkiprah.

Hehehe... meneng-meneng dina iku dina ultah-ku! Sweneng aku!!! [skd]

Foto-foto "Festival Sinden Internasional 2009"

Minggu, 10 Mei 2009 ing Gedung Sasana Langen Budaya, Taman Mini Indonesia Indah, Jakarta.

Mangga komentar...

Seratan bab Festival punika saged dipun waos ing: MerdekaNews.com.

"Yen wani nganggo tangan kosong!"

Wingi awan, wektune bubaran Sekolah Dasar, ana bocah lanang metu saka regol. Cahyane mbesengut, abang ireng gudras kringet. Tangane tengen nggenggem watu saprongkol. Mripate mandeng bocah lanang liya sing wis ndhisiki metu ing ngarepe. Ing burine, ana bapak-bapak ngetutake kanthi magita-gita.

"Buangen watune! Yen wani nganggo tangan kosong, aja nganggo watu!" saruwene marang bocah sragam abang-putih iku. Si bocah ora merduli, nanging ngalonake lakune, temahan mandheg ing sabrang dalan. Ora let suwe bapak kuwi mau kasil ngrebut watu saka tangane si bocah. Swasana dadi luwih lerem. Bocah-bocah iku mau ora sida gelut.

Lelakon iku sineksen ibu-ibu lan bapak-bapak liya sing padha methuk anak-anake, bakul-bakul kue, wong-wong sing pating sliwer, lan bapak satpam sing ngadeg ana regol sekolahan.

“Karang ya bocah…” pikire wong-wong mau.

Tumrap aku, malah dudu bocah-bocah kuwi mau sing dadi prekara. Nanging malah tetembungane bapak mau. Atiku ora jenjem marang ukara kapindho sing keprungu cetha wela-wela ing kupingku lan mesthine uga talingane wong-wong ing kono, "Yen wani nganggo tangan kosong, aja nganggo watu!" Mbuh apa sing dikarepake si bapak. Kanggoku iku ora pati cetha maksude, ambigu.

Sing mesthi, dheweke lan wong-wong tuwa ing kono ora nayogyani anane bocah-bocah padha kerengan. Strategi si bapak kanggo menggak bocah cilik iku mbalangake watune marang 'mungsuhe' kanthi ethok-ethoke njurung anggone arep gelut sajake sukses. Istilah menterenge, si bapak nganggo metode reverse phsychology. Basa Jawane 'nglulu'. Persis rikala ana bocah dipenging ibune, "Ayo enggal mudhun saka meja kuwi, ndakne tiba!" Gedhe kemungkinane bocahe ora bakal mudhun. Nanging yen ibune ngendika, "Hayooo... sing luwih dhuwur maneh! Yen prelu dak jupukake kursi maneh apa kepiye?" Gedhe condhonge bocahe bakal malah age-age mudhun saka meja.

Cara si bapak iku mau mbok menawa luwih canggih. Dheweke nantang 'kekendelane' si bocah supaya nduweni sikap sinatriya. Wong satriya iku ngendelake kekuwatane dhewe kanthi sithik utawa malah babar blas ora nganggo srana alat pambiyantu. Yen bocah iku kepingin dadi bocah sinatriya, dheweke ora bakal nganggo watu minangka gaman murih menang anggone biyada.

Aaaah..... sajake 'martabate' si bocah luwih kadumuk dening tembung "yen wani" kuwi mau. Mbuh dheweke sejatine ora wani, apa malah pikirane ngembangake pangerten bab kautaman 'sinatriya' ing njeroning sanubari, aku ora mangerti. Katone sih, kanthi 'larangan' kaya ngono iku mau dheweke rumangsa didewasaake, ora dianggep padha karo bocah sing didhawuhi mudhun saka meja karo ibune iku mau. Sing nemtokake pilihan dudu wong liya, nanging dheweke dhewe.

Dheweke asyik karo karakter anyar sing didhepake: karakter bocah sinatriya. Muga-muga wae... [skd]

Gendhing-gendhing Palaran Kebak Ing Pitutur

Gendhing-gendhing palaran pancen nuwuhake greget ing ati. Mula cocok yen dirungokake samangsane awak iki butuh panyengkuyung. Gendhing palaran bisa mbiyantu mbalekake semangating urip. Luwih-luwih yen pada-pada sing ditembangake wis dikenal utawa diapali. Ukara-ukarane bisa mletikake inspirasi kawicaksanan, pamrayoga mungguhing sikap sing dibutuhake kanggo ngadhepi ruwet-rentengin bebrayatan.
Ing ngisor iki dak aturake link-link kanggo ngundhuh gendhing-gendhing Palaran, minangka tambahing koleksi. Ana telu, yaiku saka Paguyuban Karawitan Condhong Raos kagungane Ki Nartosabdo. [skd]

01 - Ada-ada Sl.6 - Srepeg - Palaran Gambuh Sl.6 - Srepeg - Palaran Durma - Srepeg - Palaran Asmarandana - Srepeg - Ayak-ayak.mp3
02 - Pathet Jugag Sl.9 - Bawa St. Citramengeng Sl.9 - Palaran Pangkur Sl.9 - Palaran Asmarandana - Palaran Durma.mp3
03 - Ada-ada - Ldr. Eling-eling P.Br. - Palaran Durma - Palaran Megatruh Pl.Br. - Palaran Asmarandana Pl.Br. - Palaran Pocung Pl.Br.mp3

Buku Tamu - URL (Link)

Tumrap panjenengan sing kagungan blog utawa situs ing internet, lan ngersaake ijolan link, mangga kaaturan nyerat dhewe alamate (URL) ing ngisor iki. Matur nuwun...

Wallpaper - Semar, Gareng, Petruk, Bagong

Prepat Punakawan_1600*1000
Prepat Punakawan_1600*1200

Gareng, Petruk, Bagong ukuran 1600*1000:

Undhuh uga Gareng, Petruk lan Bagong ukuran 1600*1200:
Gareng_1600*1200
Petruk_1600*1200
Bagong_1600*1200

Wallpaper Punakawan

Semar_1600*1000
Lagiwae aku dolanan gambar maneh. Giliran tokoh punakawan sing diusek-usek. Mung emane dudu foto hasil jepretanku, lan aku uga ora ngerti iku kagungane sapa. Yen ana sing rumangsa kagungan, amit sewu lan nyuwun idin-palilahipun (feit a compli, hehehe...) kula unggah ing mriki.

Kaya biasane... dak gawe wallpaper. Sing sepisanan rampung gambar tokoh wayang Ki Lurah Semar. Anak-anake Ki Lurah lagi padha ribet urusan Pemilu, mula durung bisa nongol, hehehe... Yen wis wayahe bakal seba ing kene...

Yen ngersaake ngundhuh, klik ing kene!. [skd]
Wallpaper liyane: Wallpaper Pilihan.

Mawas dhiri cara Facebook

"Aku lagi ngasah 'lading' sing wis suwe kethul,
amrih bisa micara ing weninge tembung-tembung."

Ngono iku tulisanku ing laman profile Facebook-ku yen dibasaake Jawa. Iku tulisan kapindho sing dak pasang ing kana. Sing sepisanan unine, "Hidup ini terlalu singkat untuk mengikuti keputusan yang salah!"

Catetan singkat ngenani apa sing lagi dirasaake kaya ngono iku biasane katon ing bagean ndhuwur kotak chatting ing sandhinge gambar profil si partner. Sawetara catetan sing kober dak waca apik-apik unine. Kala-kala awujud motto urip utawa pethikan tembung-tembung mutiara sing endah. Mesthi wae tulisanku iku uga katon ing kana. Sabanjure, disekarep arep dimaknani apa...

Sejatine aku ora pati preduli marang udharan rasa kaya iku. Nanging marga meh kabeh kanca lan tepungan ing jejaring Facebook padha gawa, suwe-suwe aku ya njur melu-melu. Idhep-idhep kanggo ngukaraake kahanan ati utawa pikiran sing lagi tumanduk ing pribadiku. Samubarang sing diukaraake, ditulis, luwih-luwih diucapake mesthine bakal luwih handayani nuwuhake sikap sing digegadhang, tinimbang ora babar blas. Paling ora, ana bab sing menep lan ora amblas tanpa tilas.

Fitur Facebook iku jan-jane prasaja banget. Nanging wong-wong ora pati nggatekake paedah lan manfaate kanthi saapik-apike. Apamaneh tumrape wong Indonesia sing ora kulina nyritaake apa sing lagi dipikirake, dirasaake utawa diidham-idhamake marang wong liya. Ujaring kandha, fitur kaya iku nerusake tradisi sing wis lumrah mungguhing bangsa Amerika. Wiwit pendidikan dasar bocah-bocah ing kana wis dikenalake marang consideratio status (awareness, nyadhari kahane awake dhewe, mawas dhiri) kanggo biyantu perkembangan karakter si bocah. Tradisi sharing utawa bagi-bagi crita (story telling) ngenani pengalaman pribadi dadi cara kanggo ndhidhik bocah supaya ndlajahi ruang kapribadene, kejaba olah kapinteran ilmu-ilmu sains.

Ing Indonesia? Bocah-bocahe dhewe wis kadhung kulina kapleter materi-materi apalan ing sekolahan. Ngelmune mung mandheg ing nggundhul, ora kulina menepake pengalaman urip ing atine. Ora maidu yen padha isinan rikala diwehi wektu omong ing ngarepe wong akeh ngenani gagasan pribadine. Angel bisa nemokake panemu sing asli otentik saka bocah-bocahe dhewe. Karakter pribadi sing kudune bisa katon sumunar, kasamun dening ribeting tugas sekolahan sing sok marahi emosi utawa stress. Pelajaran mengarang sing sejatine menehi ruang bebas kanggo kreativitas lan imaginasi tetep ora kalah medeni tinimbang pelajaran IPA, Matematika, utawabahasa Inggris.

Sprout 2
Originally uploaded by BornJavanese

Dadi..., kenangapa ora migunaake fitur ing BukuRai (Facebook) iku minangka alat pitulungan kanggo ngolah kapribadene dhewe?

Sing lagi wae dak tulis ing profilku unine,
"Aku terkenang akan sebulir biji padi yang harus 'mati' terlebih dahulu untuk tumbuh menjadi tanaman baru. SELAMAT PASKAH 2009!" [skd]